Golowin (Iwan), een Russisch staatsman en de telg van een aanzienlijk geslacht, werd geboren in 1816, studeerde te Berlijn en te Heidelberg en zag zich daarna geplaatst bij het ministérie van Buitenlandsche Zaken te Petersburg. Weldra trad hij op als schrijver met het verhaal van eene reis naar Zweden (1840), en daar hij zich onregtvaardig behandeld achtte door den minister Nesselrode, nam hij in 1843 zijn ontslag en begaf zich naar den vreemde, vanwaar hij hevige aanvallen rigtte tegen de Russische regéring — vooral tegen de Duitsche partij. Veel opzien baarde zijn werk: „Russie sous Nicolas I (1845)”, hetwelk veroorzaakte, dat hij tot levenslange ballingschap veroordeeld werd. Nadat hij eenigen tijd in Duitschland en Frankrijk vertoefd en zijne „Types et caractéres russes (1847, 2 dln)” en zijne „Mémoires d’un prêtre russe (1849)” in het licht gegeven had, ging hij naar Italië, waar hij zich in 1851—1852 belastte met de redactie van het „Journal de Turin”, en in 1853 naar Amerika, waar hij artikels leverde aan de „Tribune” en andere dagbladen.
Weldra echter keerde hij naar Europa terug en schreef er „Stars and stripes or American impressions (1855)”, waarin hp geene bekoorlijke voorstelling ontwierp van de Amerikaansche toestanden. Voorts stichtte hü een tijdschrift in de Engelsche, Fransche, Duitsche en Russische taal onder den titel: „Russian and U. S. correspondence”, waarvan de uitgave echter weldra gestaakt werd. Van zijne latere geschriften noemen wij: „Histoire d’Alexandre I (1859)”, — „Histoire de Pierre I (1861)”, — „La Russie depuis Alexandre le Bien-intentionné (1859)”, — eene „Geschiedenis der Fransche Omwenteling (1860)” in het Russisch, — alsmede „Duitschland en de Duitschers (1860)”.
