Es

betekenis & definitie

Es is de vierde toon van onze diatonisch-chromatische toonladder; tot c als grondtoon staat hij als kleine terts, tot b als zuivere quart. Als groote terts van b, ook h genaamd, heet dezelfde toon dis. Es is e een halven toon verlaagd; het teeken der verlaging is b. ’t Verschil tusschen es en dis is slechts enharmonisch. De Franschen noemen es mi bémol.