Esau

betekenis & definitie

Esau, volgens I Mozes XXV: 25 de Ruige en ook Edom (de Roode) genaamd wegens het verkoopen van zijn eerstgeboorteregt voor een schotel rood linzenmoes, was volgens de Hebreeuwsche overlevering de zoon van Izaäk en Rebecca, de tweelings-broeder van den aartsvader Jacob en de stamvader der Edomieten of Idumaeërs. Hij nam afgodische vrouwen ten huwelijk en leefde van de jagt en van den roof. Hoewel Jacob het eerstgeboorteregt verkregen en hem daarenboven van den vaderlijken zegen beroofd had, zoodat hij de wijk moest nemen naar zijn oom Laban, verzoende Esau zich met zijn broeder, toen deze na eene reeks van jaren in het land Kanaan terugkeerde.