Charivari noemen de Franschen een woest getier en geraas, vergezeld van gefluit en van het gebons van tegen elkander geslagen keukengereedschap, waardoor zij, gewoonlijk bij avond of bij nacht, hunne afkeuring te kennen geven van de eene of andere handelwijze, bij voorbeeld van het huwelijk van eene bejaarde weduwe met een jong man, of van het gedrag van een of ander ambtenaar of overheidspersoon.
Van die volks-strafoefening heeft het tijdschrift „Charivari”, in 1832 te Parijs gesticht, zijn naam ontleend, daar het de vertegenwoordigers, de ministers en zelfs koning Lodewijk Philips in scherpe zetten en geestige caricaturen gedurig aan de kaak stelde. Het woord luidt in het Nederlandsch ketelmuziek, in het Duitsch Katzenmusik of Krawall, in het Engelsch „rough music" en in het Spaansch „concerrada”.
