Chariton, bijgenaamd de Aphrodisiër, een Grieksch romanschrijver, die in de 4de of 5de eeuw vóór Chr. leefde, was afkomstig uit Aphrodisias en schreef de minnarijen en lotgevallen van Chaereas en Calirrhoë. Hij noemt zich een schrijver van den redenaar Athenágoras, den staatkundigen tegenstander van Hermócrates te Syracuse.
De dochter van laatstgenoemde is de heldin van den roman. De loop der gebeurtenis — haar huwelijk, hare begrafenis, hare opstanding, hare schaking door roovers en hare hereeniging met Chaereas — is voor een Griekschen roman vrij natuurlijk. Hij is in het Attisch dialect opgesteld en door d’Orville met toelichtingen (Amsterdam 1758, 3 dln) in het licht gegeven. Andere uitgaven zijn die van Beck (1783) met eene Latijnsche vertaling van Reiske, de Parijsche (1797), en de Venetiaansche (1812).
