thans Brindisi (zie onder dezen naam)
Brundusium, was eene beroemde zeestad der oudheid aan eene gunstig gelegene baai in Calabrië. Volgens Strabo werd die stad door de Cretensers, volgens anderen door de
Aeoliërs gesticht. Zij bleef onafhankelijk tot aan het jaar 509 na de stichting van Rome en werd toen door de Romeinen ingenomen. Nadat de Appische weg tot aan hare vest was voortgezet, zoodat men zich gewoonlijk uit hare haven naar Griekenland en naar het Oosten begaf, ontwikkelde zij zich zóó voorspoedig, dat zij weldra 100000 inwoners telde. Gedurende den burgeroorlog (48 vóór Chr.) nam Pompéjus met zijne vloot derwaarts de wijk. Octavianus noemde er zich Caesar en sloot er den vrede met Antonius.
Zij is de geboorteplaats van Pacuvius, en Virgilius is er gestorven. De invallen der Barbaren vernielden haren bloei, en het werk der verwoesting, door burgertwist voortgezet, werd door de Saracénen voleindigd. Later was zij in de magt der Noormannen, doch in de tijd der kruistogten, toen vorsten en legerbenden er zich inscheepten, klom het cijfer van hare bevolking weder tot 60000. Keizer Frederik II bouwde er zelfs een kasteel; maar toen Jerusalem bezweek en vervolgens Byzantium viel, was het vooreerst gedaan met de welvaart der stad, welke thans weder een gunstiger tijdperk te gemoet gaat.
