Onder dezen naam vermelden wij drie broeders, die onder de Nederlandsche schilders eene eervolle plaats bekleeden, namelijk :
Pieter van Bloemen, in 1649 te Antwerpen geboren. Hij vertoefde geruimen tijd te Rome, werd in 1699 directeur der schilderacademie in zijne geboorteplaats, en overleed aldaar in 1719. Hij schilderde gevechten, legerplaatsen, markten, kermissen enz. Hij was een goed teekenaar en colorist, en vooral zijne paarden worden zeer geroemd. Het Muséum te Dresden bezit 5 stukken van dien meester.
Johannes Franciscus van Bloemen, geboren te Antwerpen in 1656. Ook deze vertoefde te Rome, werd er in de Academie van San Luca opgenomen, en overleed in 1748. Hij heeft vooral Italiaansche landschappen geschilderd, en verkreeg wegens de voortreffelijkheid zijner horizonts den bijnaam van “Orizonte”; de meeste zijn in de paleizen te Rome gebleven, doch men heeft ook nog een 3-tal in het Louvre te Parijs.
Norbert van Bloemen, geboren te Antwerpen in 1672. Hij vertrok naar Rome en schilderde vervolgens portretten. Na zijn terugkeer vestigde hij zich te Amsterdam, waar hij in 1746 overleed.
