Bahman of Bahaman is volgens de leer van Zoroaster de eerste Amsjaspand (koning der geesten) na Ormuzd. Hij is de vader van de reinheid des harten, de oorzaak van alles goeds, een heilig koning, door Ormuzd gekozen voor het gereinigd volk, de beschermer des vredes, de bewaker der zijnen, het krachtbeginsel des verstands, uit Ormuzd gesproten en diens stedehouder in de door hem geschapen wereld, zijn grootvizier in het rijk des lichts, terwijl de overige Amsjaspands slechts gesteld zijn over bepaalde kringen des levens.
Met hem strijden de Iseds Mah, Gosj en Ram tegen de Dews (booze geesten) Asjmoph, Akoeman en Tarmad. De tweede dag van elke maand is aan hem gewijd, en de wintermaand draagt zijn naam. Het feest, hetwelk ter zijner eere wordt gevierd, heet Bahmangeh. De hemelsche vogel Azozesjt is zijn dienstknecht.
