Wanneer de zon in het westen beneden de kim is gedaald, ondergaan de stralen, die zich derwaarts begeven, in den dampkring eene buiging naar de zijde der aarde. Door die buiging bereiken zij nog gedeeltelijk de plek, voor welke de zon pas is ondergegaan, en verspreiden er een licht, dat langzamerhand zwakker wordt, naarmate de zon dieper daalt, en den naam draagt van avondschemering.
Hoe schuinser de stand is van de loopbaan der zon op de kim, zooveel langer duurt de avondschemering, omdat de zon in zoodanig geval na haren ondergang te langer digt hij de kim vertoeft. Daarom duurt de avondschemering — en ook de morgenschemering — zoo kort in de keerkringslanden, omdat genoemde stand er loodregt is of niet ver van de loodlijn afwijkt. Veel langer duurt zij in onze gematigde gewesten, en in de poolstreken is dit nog veel sterker het geval.
