Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 11-01-2018

Arnault

betekenis & definitie

Arnault (Antoine Vincent), een Fransch dichter, werd den 22sten Januarij 1766 te Parijs geboren. In 1791 legde hij den grondslag voor zijn roem door de uitgave van twee treurspelen “Marius a Minturnes” en “Lucrèce.” In 1792 week hij uit naar Engeland en begaf zich van hier naar Brussel. Bij zijn terugkeer in 1793 werd hij als emigrant in hechtenis genomen, maar weldra vrijgesproken, daar de regters verklaarden, dat de wet niet van toepassing was op den auteur van “Marius.” Daarna gaf hij zijne treurspelen “Cincinnatus” en “Oscar ou le fils d’Ossian” in het licht.

In 1797 benoemde Bonaparte hem tot bestuurder der Ionische eilanden, en in 1798 keerde hij terug naar Parijs, waar hij in 1799 een treurspel “Les Vénitiens” ten tooneele bragt. In dat jaar werd hij lid van het Instituut en in 1805 vice- president van dat ligchaam, — voorts in 1808 lid en algemeene secretaris van den Raad der Universiteit. Tevens was hij medewerker aan de “Dictionnaire de l`Académie.” Na den val van Napoleon verloor hij die betrekkingen, maar hij herkreeg ze gedurende de honderd dagen. Volgens een besluit van den 17den Januarij 1816 moest hij het land verlaten, en de opvoering van zijn treurspel “Germanicus” op het Théatre Français veroorzaakte in 1817 groote opschudding. Eerst in 1819 ontving hij verlof om naar Frankrijk terug te keeren. Nu gaf hij wederom treurspelen uit, schreef met Jouy, Jay en Norvins de “Biographie des contemporains” en deed eene “Vie politique et militaire de Napoléon” in het licht verschijnen, zoodat de Keizerlijke balling hem in zijn testament bedacht met een legaat van 100.000 francs. In 1819 werd hij wederom lid en in 1833, na den dood van Andrieux secretaris der Académie. Hij overleed te Godeville bij Havre op den 16den September 1834. Eene verzameling zijner werken is verschenen te Parijs in 8 deelen in het jaar 1824.

Zijn oudste zoon, Julien Emile Arnault, was onder de Julijregéring prefect van het departement Ardèche, en heeft zich desgelijks als treurspeldichter — vooral door zijn “Régulus” — bekend gemaakt.

< >