Arezzo is de hoofdstad der evenzoo genoemde Italiaansche provincie en aan de helling van een heuvel 11/4 geogr. mijl van de vereeniging der Chiana met de Arno gelegen.
Zij telt ruim 10.000 inwoners, en dit getal was voorheen veel grooter, zooals men uit den voormaligen en thans nog zigtbaren omvang der stad en uit de talrijke kerken kan opmaken. Aan de Piazza grande verheft er zich eene kerk op de grondslagen van een Heidenschen tempel. In den dom, die op het hoogste gedeelte der stad verrijst, vindt men een altaar van Giovanni Pisano, benevens kostbare schilderijen, die er ook in andere kerken niet ontbreken. Arezzo is de zetel van een Bisschop, — zij heeft een gymnasium, een hospitaal en onderscheidene kloosters. De meeste straten zijn er eng en vuil.
Arezzo droeg voorheen den naam van Aretium en volgde onder de twaalf Etrurische steden als de tweede in rang op Perugia. Zij sloot reeds in 308 vóór Chr. een verbond met Rome. In den tweeden Punischen oorlog verhinderden de Romeinen haren afval door eene overrompeling en noodzaakten de inwoners om, behalve andere zaken, wapens te leveren voor 30.000 man. Gedurende de burgeroorlogen had zij veel van Sulla, en ten tijde der volksverhuizingen veel van de Gothen en de Longobarden te lijden. Later ontwikkelde zich onder de bescherming harer hechte muren eene zelfstandige republiek. In den strijd der Guelfen en Gibellijnen stond zij aan de zijde van deze laatsten vijandelijk tegenover Florence en leed tegen deze in den slag bij Camaldino (1289), waarin ook Dante zijn leven waagde, eene beslissende nederlaag. Omstreeks het midden der 16de eeuw werd zij aan het gebied van Cosmo de Medici toegevoegd en behoorde na dien tijd aan Toscane. De tegenwoordige provincie Arezzo bevat op 55 □ geogr. mijlen 120.000 inwoners. Zij is grootendeels eene bergstreek en bevat het dal van den bovenloop der Arno.
