Apamea (Apamia) is de naam van eenige steden der Oudheid. Daartoe behoort Apamea aan de Orontes, de hoofdstad der Syrische provincie Apamene en later die van Syria secunda. Zij was gelegen ten zuiden van Antiochia op een schiereiland, hetwelk door zooeven genoemde rivier en het Meer van Apamea gevormd werd. Hare omstreken waren vruchtbaar en grazig. Eerst heette zij Pharnace, vervolgens onder de heerschappij der Macedoniërs Pella.
Seleucus Nicator heeft haar uitgelegd, van vestingwerken voorzien en ter eere van zijne gemalin Apama met den naam van Apamea bestempeld. Ook noemde men haar, wegens hare ligging op een schiereiland, wel eens Chersonesus. Na den slag bij Pharsalus heeft Caecilius Bassus binnen hare vest eene langdurige belegering doorgestaan, en 321 jaren later vernietigde Aurelius in hare nabijheid de magt van koningin Zenobia. In de middeleeuwen, toen die stad den naam droeg van Afamiah of Famit, is zij door de Saracenen geheel en al verwoest.
Eene stad in Oost-Phrygië droeg den naam van Apamea Cibotus of Apamea aan de Maeander. Zij was te voren eene rijke en groote koopstad; zij werd gesticht in eene vruchtbare vlakte door Seleucus Nicator, die de inwoners der naburige stad Celaenae derwaarts deed verhuizen.
