Ambrosius de heilige, bisschop van Milaan, was de zoon van een Romeinschen praefectus en werd in 333 te Trier of te Arles geboren. Na den dood zijns vaders begaf hij zich met zijne moeder naar Rome, waar hij zich met ijver op de wetenschappen toelegde. Hij werd vervolgens stadhouder in Opper-Italië en vestigde zich te Milaan, waar hij zich de algemeene achting en toegenegenheid verwierf. Na den dood Van bisschop Auxentius ontstond er een hevig oproer, en toen hij het volk openlijk tot kalmte vermaande, werd hij zelf tot bisschop uitgeroepen. Hij werd in tegenwoordigheid van keizer Valentinianus gedoopt en acht dagen later (7 December 374) tot bisschop gewijd. Nu verkocht hij al zijne bezittingen en schonk de opbrengst aan de armen, terwijl hij zich met den meesten ijver toelegde op de godgeleerdheid.
In 377 moest hij bij den inval der Barbaren de wijk nemen naar Illyrië en hij begaf zich van hier naar Rome. In 381 was hij voorzitter van de Synode te Aquileja. Hij slaagde gelukkig in de onderhandelingen, die hij, op last van Valentinianus, met Maximus voerde, die zich in Brittannië tot Keizer had opgeworpen, en zorgde tevens, dat de beroemde redenaar en stadhouder van Rome, Q. Aurelius Symmachus als een voorstander van het Heidendom verbannen werd. Heftig streed hij tegen de Arianen, en hij noodzaakte keizer Theodosius I, die in Thessalonica vele onschuldigen door zijne soldaten had omgebragt, om bij zijne komst te Milaan boete te doen. Toen Eugenius (392) na het vermoorden van den jeugdigen Valentinianus II door den veldheer Arbogastus tot Keizer werd gekroond en de voorstanders van het Heidendom op nieuw het hoofd opstaken, verliet Ambrosius Milaan, maar hij keerde weldra na de nederlaag van Eugenius naar zijn bis- schoppelijken zetel terug, waar hij den 4den April 397 overleed. Hij is als kerkvader, als schrijver en als opvoeder van Augustinus een der merkwaardigste kerkelijke personen zijner eeuw.
