Amalgama is eene verbinding van kwik met andere metalen. De verschillende amalgamen zijn, gelijk alle scheikundige verbindingen, volgens vaste gewigtsverhoudingen zamengesteld. Zij lossen zich op in kwik en kunnen uit deze vloeibare legering door uitpersing en ook wel eens door kristallisatie verkregen worden. De meesten kan men op eene kunstmatige wijze te voorschijn roepen. Enkele komen voor in een natuurlijken staat, bij voorbeeld een zilver-amalgama (Ag Hg2) in fraaije, zilverwitte dodecaëders van het regelmatige kristalstelsel bij Moschel-Landsberg in Rijn-Beijeren, en het arqueriet (Ag6 Hg) in de zilvermijn van Arqueros bij Coquimbo (Z. Amerika). Ook vindt men een goud-amalgama bij het platina in Columbia.
De geschiktheid der metalen om amalgamen te vormen is zeer verschillend. Kalium en natrium verbinden zich onder vurige verschijnselen met kwik, — zink, cadmium, lood, bismuth, tin, zilver en goud desgelijks, maar zonder ontwikkeling van licht, — antimonium en platina wat minder gemakkelijk. Bij ijzer, mangaan, kobalt en nikkel komt eene amalgamatie alleen tot stand door eene ontleding van kalium- of zink-amalgama door middel van de chloorverbindingen dier metalen.
De volgende amalgamen zijn de belangrijkste. Tin-amalgama (foelie), hetwelk gebruikt wordt tot het bekleeden van spiegels,— tin-, lood-, bismuth-amalgama (100 gewigtsdeelen kwik, 175 tin, 310 lood en 500 bismuth), dat bij 70,5°C. nog vloeibaar is en eerst bij 60°C.
verstijft en volgens Göbel zeer geschikt is tot het opspuiten van ontleedkundige praeparaten, — tin-, bismuth-amalgama (uit gelijke deelen zamengesteld), dat, met eiwit gewreven, een glansrijk vernis vormt voor gips-beelden,— cadmium-amalgama, dat het eerst door Evans, tandarts te Parijs, tot het plomberen van tanden werd aangewend en, volgens Varrentrapp door het oplossen van 1 deel cadmium en 2 deelen tin in eene overtollige hoeveelheid kwik en door uitpersing door leder heen verkregen, bij het kneden week en vervolgens weêr vast wordt, — Kienmayers amalgama, dat uit 1 deel zink, 1 deel tin en 2 deelen kwik bestaat en tot bedekking van de wrijf-kussens der electriseer-machine dient, — en zink-amalgama, hetwelk te pas komt bij de constante galvanische keten en tevens om aan koper het voorkomen te geven van goud; dit geschiedt door het koper met dit amalgama en met een toevoegsel van wijnsteen en zoutzuur te koken of ook door het amalgama er op te strijken en daarna het kwik door warmte te verwijderen. Goud- en zilver-amalgama zijn zeer geschikt om onedele metalen met een dun laagje van genoemde edele metalen te bedekken.
