Verbinding noemt men in de scheikunde zoowel de daad van vereenigen, waardoor twee ligchamen een nieuw vormen, als zoodanig ligchaam zelf. Men zegt bijv., dat kwik en zwavel eene verbinding aangaan, alsmede dat vermiljoen eene verbinding is van die beide elementen. Alle ligchamen worden verdeeld in enkelvoudige (elementen) en zamengestelde, en deze laatste zijn verbindingen van twee of meer der eerstgenoemden. Eene verbinding is geheel iets anders dan een mengsel, hoe innig dit ook wezen moog.
Hare eigenschappen verschillen sterk van die der grondstoffen, waaruit zij is zamengesteld. Keukenzout bijv. heeft geheel andere eigenschappen dan zijne bestanddeelen (chloor en natrium). Voorts is het eene eigenaardigheid van eene verbinding, dat zij niet in elke verhouding tot stand komt, zoodat eene bepaalde gewigtshoeveelheid van het eene element zich enkel met eene bepaalde gewigtshoeveelheid van het ander tot een nieuw ligchaam vereenigt. Men geeft aan het cijfer, dat die verhouding uitdrukt, den naam van verbindingsgewigt. Eindelijk worden bij het ontstaan eener verbinding doorgaans warmte en electriciteit ontwikkeld.
