Alcmaeon was een zoon van Amphiareus en Eriphyle te Argos. Zijne moeder, door Polynices omgekocht, die haar het gouden halssieraad van Harmonia schonk,had haren man overgehaald om deel te nemen aan den krijgstogt tegen Thebe, ofschoon hij, met de gave der voorspelling begiftigd, vooraf gezegd had, dat hij dáár sneuvelen zou. Stervende droeg hij aan zijn zoon den last op, om hem op Eriphyle te wreken.
Toen de zonen der helden, die vóór Thebe waren gevallen, de Epigonen, zich gereed maakten, om ter wraak naar die stad te trekken, bragten zij de ijdele vrouw, door haar den peplos van Harmonia — een kostbaar, sluijervormig kleed — te schenken, tot het besluit, om ook hare twee zonen Alemaeon en Amphilochus bloot te stellen aan de gevaren van den oorlog. Na dezen veldtogt voldeed Alcmaeon aan zijn last; hij vermoordde zijne moeder, maar van dat oogenblik doolde hij krankzinnig rond, door de wraakgodinnen vervolgd. Eindelijk kwam hij te Psophis in Arcadië, waar Phegeus hem vrijsprak van zonde en hem zijne dochter Arsinoë ten huwelijk gaf. Maar het land werd door onvruchtbaarheid geteisterd, en Apollo verkondigde, dat Alcmaeon geene rust zou vinden vóór hij een oord had bereikt, hetwelk bij de vermoording zijner moeder nog niet door de zon beschenen was. Hij vond dit in aangeslibd land aan den mond van de Achelous. Hier begaf hij zich in het huwelijk met Callirhoë, de dochter van den riviergod. Nu toog hij naar Psophis, om het halssieraad en den peplos te halen; hij wendde voor, dat hij die te Delphi aan Apollo wilde ten offer brengen. Een dienaar ried den waren toedragt der zaak, en Alcmaeon werd door de zonen van Phegeus vermoord.
Ook droeg een achterkleinzoon van Nestor dien naam. Hij kwam omstreeks het jaar 1100 te Athene en werd de stamvader van het roemrijk geslacht der Alcmaeoniden.
