Zoo noemde men voorheen het groote Noord-Amerikaansche schiereiland, dat aan de Golf van St. Laurens gelegen is en met een gedeelte van Beneden-Canada en Maine tegenwoordig de Engelsche koloniën Nieuw-Brunswijk en Nieuw-Schotland omvat. Acadia was een gedeelte van het zoogenaamde Nouvelle France.
Fransche volkplanters vestigden er zich in 1604 en vermeerderden er tot eene bevolking van 20.000 zielen. Engeland betwistte aan Frankrijk dit gewest en verkreeg het bij den vrede van Utrecht (1713). Eerst in 1763, toen aan Engeland Canada en Cape-Breton werden afgestaan, erlangde het Acadia in ongestoord bezit, daar de Fransche inwoners of Acadiërs zich vóór dien tijd gedurig aan Engelands heerschappij zochten te onttrekken. Ook nu nog is er de Europesche bevolking grootendeels van Franschen oorsprong. In Acadia verheft zich het Akadisch gebergte (Acadian mountains), waarvan de Witte bergen in Newhampshire en de schilderachtige Groene bergen in Vermont gedeelten zijn.
