Abolitie

betekenis & definitie

Abolitie is eene soort van gratie of strafontheffing, vóór dat het ondergaan der straf een aanvang genomen heeft of zelfs vóór dat het geregteljjk onderzoek ten einde gebragt en het vonnis uitgesproken is. Men heeft generale abolitie (algemeene amnestie), die aan eene geheele klasse van overtreders, en speciale abolitie, die aan een enkelen persoon verleend wordt. Het regt van abolitie, een der voorregten van de hoogste magt in den staat, is in de laatste jaren veelal opgeheven of althans zeer beperkt.