Aanslag. Dit woord heeft verschillende beteekenissen. Voor eerst die van eene afkondiging, welke op een daartoe bestemd bord wordt aangeslagen. Dit kan geschieden van wege een gemeente-bestuur, van wege eene Academische faculteit enz. Vervolgens beteekent het de plaatsing van de kolf van het geweer tegen den schouder, wanneer men zich gereed maakt om te schieten. Voorts is de aanslag het bedrag der belasting, dat op het aanslagsbiljet vermeld staat.
In de muziek en bepaaldelijk bij het piano-spel verstaat men door aanslag de wijze, waarop de toetsen door de vingers in beweging worden gebragt, of ook wel de meerdere of mindere juistheid, waarmede de toetsen en de hamertjes bij het aanslaan der snaren aan de beweging der vingers gehoorzamen. Zoowel het instrument als de bespeler moet een goeden aanslag hebben. De bespeler, van wien men dit verzekeren kan, heeft eene volkomene heerschappij over zijne vingeren. Deze bezitten eene fijngevoeligheid, die zich tot in de toppen uitstrekt, zoodat hunne spieren, zoowel bij de vlugtigste aanraking der toetsen als bij den krachtigsten druk, volkomen aan den wil gehoorzamen en met gemakkelijkheid en juistheid niet alleen de verschillende toonen, maar Ook de schakeringen van denzelfden toon te voorschijn roepen, welke de melodie eener compositie vereischt. Het gemis van een goeden aanslag is de treurige fout van vele — zeer vele piano-liefhebbers of liefhebsters. Een goede aanslag vereischt eene behoorlijke houding van armen en handen, voorts een treffen der toetsen met de toppen der flaauw gebogene vingeren; maar zij is zonder langdurige oefening niet te verkrijgen.
Eindelijk beteekent aanslag — om van dien eener lade, eener deur enz. niet te spreken — een vooraf beraamd plan, om iemand op een listige wijze eenig nadeel toe te brengen, bij voorbeeld, om een dwingeland van het leven te berooven, om eene karavaan te plunderen of om eene vijandelijke bezetting te overrompelen.
