is een Grieks woord van denzelfden oorsprong als mysterie. Er wordt mee bedoeld: de verborgen, innerlijke zijde van den godsdienst of van het zieleleven, die niet vatbaar is voor uitdrukking in een leer of in stellingen, doch alleen kan worden beleefd door innerlijke ervaring.
Men heeft in alle tijden enkelingen gevonden, die met zulk een innerlijke ervaring begiftigd waren en daarom als mystieken of ingewijden werden beschouwd.Van de Bijbelse figuren worden door sommigen tot de mystieken gerekend o.m. Mozes, David en de profeten, de apostelen, vooral Johannes en Paulus. Bij andere volken rekent men hiertoe Boeddha, Confucius, Mohammed, enz. Onder de kerkvaders is Augustinus de voornaamste mysticus. In later tijd worden als mystieken beschouwd: Franciscus van Assisi, Bernard van Clairvaux en anderen.
