Koning David is een van de meest bekende figuren uit de geschiedenis van het rijk Israël. In den Bijbel (Oude Testament) kun je zijn geschiedenis lezen.
Hij was een eenvoudige herdersjongen, doch werd reeds in zijn jeugd door den profeet Samuël tot koning gezalfd. Later kwam hij, nadat hij den geweldigen reus Goliath met een steen uit zijn werpslinger had geveld, bij Koning Saul aan het hof en sloot een innige vriendschap met des konings zoon Jonathan.
Ook de koning zelf was op den jongen held gesteld en wanneer hij — wat in de latere jaren van zijn leven meermalen gebeurde — een sombere bui had, dan moest David komen, om muziek voor hem te maken, net zolang, tot zijn somberheid was overwonnen.Saul had echter ook van de zalving van David gehoord en vreesde dus, dat David iets tegen hem wilde ondernemen; hij probeerde hem toen op allerlei manieren uit den weg te ruimen, wat echter niet gelukte. Wel moest David tenslotte vluchten naar het vijandige land der Filistijnen en lange jaren leefde hij in ballingschap. Na den dood van Saul kwam David echter toch op den troon en hij werd een der machtigste koningen, die het volk Israël gekend heeft.
Hij omgaf zich volgens het voorbeeld der Oosterse vorsten met veel pracht en prapl, doch regeerde met wijs beleid. Later in de ballingschap dacht het Joodse volk dikwijls met weemoed terug aan den tijd van David en dan hoopten zij vurig op de komst van den Verlosser, die, naar de woorden der Profeten, uit het geslacht van David zou worden geboren — zie ook het artikel over Christus.
Behalve een groot koning moet David ook een groot dichter zijn geweest. Het Boek der Psalmen, dat voor ’t grootste gedeelte aan hem wordt toegeschreven, is wel het allerschoonste gedeelte van het Oude Testament. In zijn psalmen leren wij David kennen als een man uit één stuk: vol moed en kracht, doch ook vol van nederigheid en Godsvertrouwen.
Hij was groot in het goede, doch had ook grote gebreken. Denk maar aan de manier, waarop hij zijn veldheer Uria liet doden, om diens vrouw Bathseba te kunnen trouwen. David heeft echter over deze daad bitter berouw gehad en hij wist zelf, dat hierop geen zegen kon rusten. Ook in zijn berouw was hij toch, zoals de Bijbel hem noemt, „een man naar Gods hart”.
Het is wel de moeite waard, dat je het Boek der Psalmen eens leest. Niet alleen leer je hieruit het karakter van David kennen, maar je vindt in de Psalmen tevens de kern en den grondslag van den kerkzang, die nog altijd in onze kerken voortleeft.
