ervaring
ervaring - zelfstandig naamwoord uitspraak: er-va-ring 1. wat je op een bepaalde manier voelt of meemaakt ♢ hij vertelde mij zijn ervaringen 1. ervaring hebben [het eerder gedaan hebben]...
Nederlands woordenboek voor onderwijs
ervaring - zelfstandig naamwoord uitspraak: er-va-ring 1. wat je op een bepaalde manier voelt of meemaakt ♢ hij vertelde mij zijn ervaringen 1. ervaring hebben [het eerder gedaan hebben]...
Nederlandse encyclopedie
v. (-en), 1. het ervaren, het door ondervinding leren: — als bron van kennis; bij -, door het ervaren, ondervonden te hebben; 2. wat men ervaart of ervaren heeft, ondervinding: een onaangename —; 3. geheel van ondervindingen, en vandaar kennis door ondervinding of waarneming verkregen. zie empirisme.
Nu slechts 21,95!
Friesch woordenboek
s., ûnderfining; uit — kennen weten, by (de) ûnderfining hawwe; hij is een man van —, hy is fan ien Maeije sa âld net.
Nederlands woordenboek (7e druk - 1950)
v. (-en), 1. het ervaren, het door ondervinding leren: ervaring als bron van kennis; — bij ervaring, door het ervaren, ondervonden te hebben. 2. wat men ervaart of ervaren heeft, ondervinding: een onaangename ervaring; zijn ervaringen mededelen. 3. geheel van ondervindingen, en vand. kennis door ondervinding of waa...
M. J. Koenen's Verklarend handwoordenboek
v. ervaringen (1 het ervaren; het door ondervinding of waarneming leren; 2 hetgeen men ervaren heeft; 3 geheel van kennis, door ervaring of waarneming verkregen): 1. iets, dat ik bij ervaring ken; 2. mijn persoonlijke ervaring van gisteren was ....; 3. levens ervaring opdoen.
Encyclopedie voor Ziel- en Opvoedkunde
Zin A praktische kennis van het individu ten opzichte van een bepaalde zaak, gegrond op het herhaald waarnemen of persoonlijk beleven. Zin B perceptie. Zie aldaar.
25 delen, uitgegeven 1933-1939. Uitgeverij Joost van den Vondel te Amsterdam.
Ervaring - Ervaring is in ruimeren zin elke waarneming of ondervinding, die ons feitenmateriaal aanbrengt voor ons verstandelijk kennen, of ook dit feitenmateriaal zelf. Men onderscheidt dan uiterlijke (physische) en innerlijke (psychologische) ervaring. In engeren zin noemt men ook e. een op waarneming en ondervinding berustend practisch inzicht (...
Modern Woordenboek (1930-1961)
v. (-en) I. Eig. het ervaren: ik weet het bij -. II. Metn. 1. Algm. wat men ervaart: -en vertellen. 2. Inz. geheel van kennis, door de ervaring verkregen: opdoen; veel hebben; dure -, die men, ten koste van veel geld of van veel onaangenaamheden, opgedaan heeft. Syn. ondervinding.
Nederlandse encyclopedie, uitgegeven van 1916-1925.
Ervaring - Zie EMPIRIE.
Schrijver op Ensie
(Empirie) alle kennis die langs den weg van zintuigelijke, proefondervindelijke waarneming verkregen is.
Handwoordenboek van Nederlansche Synoniemen 1898
zie Ondervinding.
Nederlandse encyclopedie
Ervaring noemt men zoodanige kennis, welke door juiste, zintuigelijke waarneming verkregen wordt. Inzonderheid geeft men dien naam aan datgene, wat omtrent de natuur op grond van wetenschappelijke waarnemingen of opzettelijk daartoe genomene proeven wordt vastgesteld. Daarom heeft men de natuurkunde met den naam van ervaringsleer bestempeld (zie on...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.