Een merkwaardige figuur in de wereldletterkunde is wel de Zweedse schrijfster Selma Lagerlöf. Zij werd in 1858 op het oude landgoed Morbacka in Värmland geboren, in het huis waar zij zich later, na verschillende reizen te hebben gemaakt, weer vestigde en ook nu nog woont.
Van 1885 tot 1895 was zij als lerares werkzaam te Landskrona (aan de Sond, schuin tegenover Kopenhagen), doch zij gevoelde reeds in dien tijd een sterke roeping om schrijfster te worden. In haar vrijen tijd schreef zij gedichten en werkte ook reeds aan haar meest beroemde boek Gösta Berling.Met dit boek veroverde Selma Lagerlöf stormenderhand Zweden en weldra de gehele wereld. Gösta Berling, „dit boek van onuitputtelijken rijkdom, overstromend van mensenliefde, een boek van jubelend leven, van machtigen zielestrijd, van hartbrekende smart, van fijne vroomheid, van mystiek helderzien, van begrijpen, van het leven”, zoals Christine Doorman het beschrijft, is een keerpunt geworden in de Zweedse letterkunde en heeft ook daarbuiten in geheel Europa de harten in beroering gebracht. Haar volgende roman „Onzichtbare banden” had eveneens veel succes.
In 1895 maakte de schrijfster, tezamen met een vriendin, een reis door Duitsland, Zwitserland, Italië en België en bezocht later ook Egypte en Palestina. Na deze reizen schreef zij haar eveneens beroemd geworden boeken „De wonderen van den Antichrist” en „Jeruzalem”.
Verder noemen wij van haar werken: „Christuslegenden”, „Het huis van Liljecrona”, „De voerman”, „De keizer van Portugal”, „Machten en mensen” en haar enig boek voor kinderen, het fijne sprookje „Niels Holgersson’s wonderbare reis”. De meeste van haar boeken zijn in vele talen vertaald.
In 1908 werd Selma Lagerlöf door de universiteit te Upsala tot eredoctor benoemd, in 1909 werd haar de Nobelprijs voor letterkunde toegekend.
