Wat is dat? Encyclopedie voor jongeren

P.J.F.H. van de Rivière, R. de Ruyter-van der Feer (1928, 1930 en 1938)

Gepubliceerd op 09-08-2019

Hoorn

betekenis & definitie

is de naam van een koperen blaasinstrument met een of meer windingen. In het leger wordt de hoorn gebruikt voor het geven van signalen (signaalhoorn).

De jachthoorn wordt gebruikt bij grote drijfjachten, wanneer de jagers het wild omsingeld of gedood hebben. Deze instrumenten hebben geen kleppen.

De .verschillende tonen worden door verschillende houding der lippen (embouchure) en meer of minder krachtig aanblazen voortgebracht. Als orkestinstrument gebruikt men een hoorn met kleppen.

De klank van dit instrument munt uit door een vol en toch week timbre.Hoorn is ook de uitwas aan den kop van sommige herkauwende dieren: koe, hert, geit, bok, antilope enz.
Ook andere, niet-herkauwende dieren hebben een uitwas, dat den naam van hoorn of horen draagt, b.v. de neushoorn, de narwal, de neushoornvogel, de casuaris, en onder de insecten het vliegend hert.
De stof, waaruit deze dierlijke „hoofdtooisels” bestaan, is soms hard en beenachtig, soms meer of minder elastisch. Die stof wordt hoornsubstantie of ook kortweg hoorn genoemd. Ook de bekken der vogels, de hoeven van zoogdieren, de nagels enz. van mens en dier bestaan uit hoornstof. Allerlei artikelen, als kammen, knopen, handvatten, heften van messen, enz. worden uit hoorn gemaakt. Uit het afval bereidt men kunstmest.