is de naam van den stichter van een groten „godsdienst”. Eigenlijk is godsdienst een fout woord, want „goden” kent het eigenlijke Boeddhisme niet.
Wat deze leer betekent, wordt onder het woord Boroboedoer verteld.Boeddha heeft werkelijk geleefd, ongeveer 600 jaar vóór het begin van onze jaartelling, maar men heeft zijn levensgeschiedenis in den loop der eeuwen veel fantastischer gemaakt, dan ze in werkelijkheid geweest is.
Boeddha was de zoon van den heerser over het geslacht der Qakyas te Kapilawastu.
Zijn moeder was Maya, „de eeuwige wijsheid”. Toen ze de geboorte van Boeddha verwachtte, trok ze zich in de eenzaamheid terug. Ze droomde daar, dat Boeddha in de gedaante van een witten olifant uit den hemel naar de aarde werd gezonden.
Bij de geboorte van Boeddha verklaarde een Brahmaans priester (zie: Brahma) den koning, dat zijn zoon de verlosser der mensen zou worden, als hij uit de wereld teruggetrokken bleef, en als hij in de wereld bleef, zou hij beheerser van de wereld worden.
De wonder-verhalen van Boeddha vertellen, dat Boeddha op school niets meer kon leren: de meester viel flauw, toen hij Boeddha zag.
Boeddha was sterk getroffen door de ellende der wereld. Zijn vader had er steeds voor gezorgd, dat hij niet met armoede, ziekte, dood en ouderdom in aanraking kwam, maar tenslotte leert Boeddha toch deze verdrietelijkheden der wereld kennen. Hij besluit dan zich uit het leven terug te trekken en hij wil er over gaan nadenken, hoe hij de wereld uit haar ellende kan verlossen. Zijn vader en later zijn vrouw Gopa trachten hem op allerlei wijzen tegen te houden. Alle wereldse geneugten worden hem aangeboden en als dat niet helpt, wordt de stad gesloten. Maar door de lucht vertrekt Boeddha.
Na veel overpeinzingen ziet Boeddha dan tenslotte, dat alle leven slechts lijden is en dat de mens dus moet pogen niet weer geboren te worden; moet trachten te verhinderen, dat zijn ziel naar een ander lichaam verhuist. Dat is alleen te bereiken door zeer voorbeeldig te leven. Eén voorbeeldig leven is daarvoor echter niet voldoende. Men moet vele levens voorbeeldig geleefd hebben, om niet herboren te worden. Als men zondigt, daalt men weer, moet men nog weer een groter aantal malen geboren worden, om den „Nirwana”-toestand, de oplossing in ’t Niets, te kunnen bereiken. In 't Nirwana bestaat geen lijden meer.
