Het woord bibliotheek heeft een dubbele betekenis.
In de eerste plaats verstaat men hieronder een geordende verzameling van boeken, geschriften, plaatwerken, kaarten, foto’s, enz.
Ook gebruikt men thans het woord bibliotheek, om het gebouw of het vertrek aan te duiden, waarin deze verzamelingen, in kasten of laden gerangschikt, bewaard worden.
Reeds in de grijze oudheid kende men bibliotheken, zoals in het oude Egypte en in Assyrië. In het laatstgenoemde land heeft men een bibliotheek gevonden, waarvan de inhoud bestond uit plaatjes klei, die eerst beschreven en daarna in de zon gedroogd waren, en tot in onze dagen in goeden staat zijn gebleven. Deze kleitafeltjes met Babylonisch spijkerschrift bevatten de brieven van Babylonische en andere VoorAziatische koningen en van ' Syrische en Phoenicische vazallen aan de Egyptische koningen Amenophis III en IV. Deze brieven hebben grote historische waarde.
Men heeft verschillende soorten bibliotheken: o.a. de lees- en de wetenschappelijke bibliotheken, de Openbare bibliotheken en de speciale bibliotheken.
In een leesbibliotheek kan men tegen een geringe vergoeding romans, reisbeschrijvingen, kinderboeken e.d. lenen.
De wetenschappelijke bibliotheken lenen gratis boeken uit aan mensen, die kunnen aantonen, dat ze die werken voor hun studie nodig hebben.
De grootste wetenschappelijke bibliotheek in Nederland is de Koninklijke Bibliotheek in den Haag, terwijl ook de verschillende Universiteitsbibliotheken genoemd mogen worden.
De Openbare leeszalen en bibliotheken, die we tegenwoordig in vele plaatsen aantreffen, staan tussen de leesbibliotheek en de( wetenschappelijke bibliotheek in. Zij toch hebben naast romans ook wetenschappelijke handboeken en eenvoudige wetenschappelijke lectuur en zij lenen de boeken in den regel gratis uit aan hun leden. Niet-leden hebben toegang tot de bibliotheek, maar mogen in den regel de boeken niet naar huis meenemen.
In de Middeleeuwen en daarna sprak men van librijen. Bekend is de librije in de St. Walburgskerk te Zutfen.
