scheikundig teeken U, atoomgewicht 238,5, een metaal, in 1789 door Klaproth ontdekt, echter eerst in 1847 door Peligot te Parijs nader onderzocht; het behoort tot de zeldzaam voorkomende stoffen; in de natuur wordt het hoofdzakelijk gevonden in twee delfstoffen, uraanpek-erts en uraniet. Het metaal U. is staalgrauw; soortelijk gewicht 18.68.
Bij gewone temperatuur verbindt het zich niet met droge zuurstof, bij hooge temperatuur verbrandt het met een schitterende vlam. U.-oxyd (U.-trioxyd, uranyloxyd, uraanzuuranhydrid), 1 atoom U. en 3 atomen zuurstof, is steenrood, wordt als uraanoxydnatron (U.geel) uit U.-pekblende gewonnen, dient om porcelein te beschilderen en voor het maken van een groene glassoort (U.-glas), die de chemische lichtstralen absorbeert en daarom wordt gebruikt voor het verglazen van photographische ateliers. U.-oxydammoniak (in den handel U.-oxydhydraat) is een gezochte zwarte verf voor porcelein en wordt ook gebruikt als de voorgaande stof. U.-oxydzouten (uranylzouten) zijn geel, in het groene spelend. Uranylnitraat is goed oplosbaar en heeft o. a. toepassing gevonden in de photographie. Uraan en zijne verbindingen zijn radio-actief (Becquerel).
