Gepubliceerd op 18-03-2021

Scheepvaartmisdrijven

betekenis & definitie

een reeks misdrijven, waartoe o. a, behooren: de zeeroof, zie ald., het zich wederrechtelijk meester maken van het schip waarop men zich bevindt (in Nederland gestraft met gev.-straf van ten hoogste 6 jaren, de schipperjaar), aanneming van een kaperbrief en dienstneming op een voor de kaapvaart bestemd schip, zonder vergunning van de nederl. regeering (ten hoogste 4 en 3 jaar), het zich opzettelijk onttrekken aan het voeren van het schip, na den aanvang der monstering en voor het einde der verbintenis (t. h. 2 j., schippers van zeevisschersvaartuigen 1 maand), desertie, indienstneming van gedeserteerde schepelingen (3 maanden of geldboete t. h. f 300), aanranding van den schipper aan boord (t. h. 2 j., letsel: 3 j., zwaar letsel: 7 j., dood: 12 j.), insubordinatie (zie Muiterij), gezamenlijke dienstweigering (t. h. 2 j.), volharding bij dienstweigering na het ondergaan van disciplinaire straf (t. h. 6 maanden), persoonlijke dienstweigering (boete t. h. f 60 of gev. t. h. 1 maand), ongehoorzaamheid aan bevelen des schippers tot herstel der orde aan boord, het niet naar vermogen te hulp komen van den schipper zoo deze van zijn vrijheid van handelen is beroofd, het niet uitbrengen van een plan tot insubordinatie, verkoop, vernieling of beschadiging van schip of lading, koersverandering tot bijzonder oogmerk, enz. W. v.

S. art. 381—415.

< >