Gepubliceerd op 18-03-2021

Salpeter

betekenis & definitie

kaliumnitraat, KN03, een kaliumzout, dat in de natuur voorkomt en kunstmatig bereid wordt door stikstofhoudende organische stoffen met houtasch en kalk te vermengen, en dit mengsel aan de inwerking der lucht bloot te stellen. Onder den invloed van de salpeterbacteriën oxydeert zich de ammonia, die uit de organische stof ontstaat en vormen zich nitraten.

Het natuurlijk S. heeft aan een overeenkomstig seheikund. proces zijn ontstaan te danken. Het ruwe S., zoowel het Indische, als dat van de zoogenaamde salpeter-plantages, zuivert men door het met warm water uit te loogen en bij de oplossing kaliumcarbonaat te voegen, waardoor de calcium- en magnesiumzouten, die er in aanwezig zijn, verwijderd worden. Door indamping wordt de oplossing veiwolgens geconcentreerd, en bij bekoeling zet zich daaruit het S. af in groote kristallen, die tot het rhombische stelsel behooren en geen kristalwater bevatten. Eén deel S. lost op in ongeveer 4 doelen water van gewone temperatuur, en in 1/2 dl. kokend water. Volkomen zuiver S. verkrijgt men door het handelszout nogmaals in kokend water op te lossen en de oplossing, terwijl deze afkoelt, te schudden; door deze handelwijze (gestoorde kristallisatie) verkrijgt men fijne kristallen (salpetermeel), die zuiverder zijn dan de groote, omdat de laatste steeds holten bevatten, die met moederloog gevuld zijn. Het S. bestaat voor bijna de helft van zijn gewicht uit zuurstof; bij verhitting verliest het een gedeelte daarvan, gemakkelijker bij aanwezigheid van kool en andere oxydeerbare lichamen. S. wordt daarom dikwijls gebruikt als oxydatiemiddel.

< >