fransch socialist, geb. 15 Juli 1890 te Besançon, is een der eerste vertegenwoordigers van, het wetenschappelijk socialisme en de eigenlijke grondlegger der theorie van het anarchisme (zie ald.). P. was van zeer arme afkomst, tot aan zijn 22ste jaar letterzetter en maakte zich voor het eerst bekend door zijn 1840 verschenen werk: Qu’ est-ce que la propriété?; daarin levert hij een scherpe critiek op het eigendomsrecht, saamgevat in de bekende formule: „La propriété c’est le vol” (eigendom is diefstal).
Nadat P. inmiddels de positie van secretaris bij een parijsch advocaat had aangenomen, completeerde hij dit eerste werk in de verhandelingen: Lettre à M. Blanqui sur la propriété, Avertissement aux propriétaires (1842). In 1846 verscheen het tweede staathuishoudkundige hoofdwerk van P.: Système des contradictions économiques (2 dln.), waarin de eigendom even hard wordt aangevallen als het communisme. Met practische hervormingsvoorstellen kwam hij eerst ten tijde der Februari-revolutie voor den dag. In Juni 1848 werd hij als afgevaardigde voor het departement der Seine in de Nationale vergadering gekozen. Naast zijn ijverige parlementaire werkzaamheid arbeidde hij ook onvermoeid aan zijn eigen plannen in de door hem opgerichte bladen „Représentant du Peuple”, „Le Peuple”, „La Voix du Peuple” en „Le Peuple de 1850”. Omtrent zijn practische pogingen om in den socialen nood te voorzien en voorts omtrent zijn beteekenis ten opzichte van de grondlegging en de verbreiding der anarchistische leer zie het art. Anarchisme. Wegens zijn werk De la justice dans: la révolution (3 dln., 1858) werd hij tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld; hij onttrok zich aan de uitvoering van dit vonnis door de vlucht naar België. Nadat hem in 1860 amnestie was verleend, keerde hij naar Parijs terug en overleed 19 Jan. 1865 te Passy. De werken van P. zijn in een complete uitgave te Parijs 1867 vlg. verschenen. Voorts werd 1875 door Langlois de correspondentie van P. uitgegeven in 14 dln.
