bij de Grieken een feestelijk gezantschap, oorspronkelijk met het doel, om tusschen plaatsen van verwante afkomst de herinnering aan den gemeenschappelijken oorsprong levendig te houden. Het gezantschap had in last, om in naam van den staat aan den god te offeren, alsmede om het orakel te ondervragen.
Gewoonlijk sloot zich bij zulk een T. een menigte andere personen aan, die insgelijks van plan waren aan het feest deel te nemen, of met een staatkundig doel, of om koophandel te drijven daarheen trokken, en onder een zeker opzicht stonden van het hoofd van het gezantschap, den architheorus, die zorgen moest, dat zijn staat op waardige wijze vertegenwoordigd werd. Athene zond zijn theoren voornamelijk naar de 4 grieksche volksspelen, naar het delphische orakel en naar Delos. Het laatste gezantschap vooral was schitterend en vertrok alle 4 jaren derwaarts sedert den tijd, dat Creta door Theseus vrij gemaakt was van de schatting, die het tot dusver had moeten betalen. Het schip, dat de gezanten naar Delos bracht, droeg den naam van Theoris. Onder de overige soortgelijke vaartuigen zijn in de geschiedenis nog de Paralus en de Salamina bekend. Vóór de afreis werd de gansche stad door reinigingsoffers gelouterd, en niemand mocht in dien tusschentijd gedood worden, totdat de theoren weer teruggekomen waren.
Deze laatsten, zoowel als hun schepen, waren met olijftakken bekranst en brachten kostbare geschenken mede voor den tempel. De hierdoor veroorzaakte kosten werden deels door den staat en deels door den architheorus als een liturgie gedragen. De Grieken verstonden onder hetzelfde woord ook nog de wereldkennis, die men door reizen had opgedaan.
