myxoedeem, een ziekte welke inzonderheid het vrouwelijk geslacht aantast en zich kenmerkt door sterk, oedeemachtig opzwellen van sommige gedeelten der huid, in het bijzonder aan voorhoofd, wangen, lippen en oogleden, verder aan de ledematen en de romp en in het strottenhoofd; tanden, nagels en haar vallen daarbij uit, beenbreuken genezen uiterst langzaam of heel niet, gebrek aan eetlust, spierzwakte en albuminurie treden op en ten slotte vervalt de lijderes tot apathie en doen zich allerlei psychische stoornissen voor. De ziekte heeft veelal een doodelijken afloop.
Men zoekt haar oorzaak in ziekelijkheid of gemis van de schildklier, wijl wegneming dezer klier een toestand te voorschijn roept die in alles op het M. gelijkt (z.g. Cachexia strumipriva of Cachexia thyreopriva). De ziekteverschijnselen verdwijnen wanneer men de zieken schildkliersubstantie onder de huid brengt (implanatie) of ze met dierlijke schildklierzelfstandigheid voedt. Literatuur: Buschan, lieber Myxödem und vericandte Zustände (Weenen 1896).
