Gepubliceerd op 19-01-2021

Johan erich banck

betekenis & definitie

Nederl. dichter, zoon van een Deenschen vader en een Duitsche moeder, geb. te Soerabaja, 3 Nov. 1833; op zeer jeugdigen leeftijd werd hij ter opvoeding naar Europa gezonden, bracht zijn eerste schooljaren te Amsterdam door, bezocht vervolgens de gymnasten te Winschoten en Leiden, daarna de hoogeschool in laatstgenoemde plaats, en promoveerde in 1856 tot' doctor in de rechten. Behalve enkele dichtbundels, als Zeepbellen en Verspreide gedichten gaf hij een aantal vlugschriften over koloniale politiek in het licht.

< >