nederl. geneeskundige, geb. 9 Oct. 1778 te Nieuwpoort in Vlaanderen, overl. 5 Juli 1852 te Gent, studeerde te Leiden, bezocht nadat hij in 1800 doctor in de geneeskunde geworden was, de hospitalen te Parijs, en werd door koning Lodewijk Napoleon belast met het toezicht pp de inrichtingen van weldadigheid en de krankzinnigengestichten. Van 1817—1830 was K. hoogleeraar in de geneeskunde aan de universiteit te Gent.
Hij schreef o.a.: Discours sur les progr'es des Sciences, lettres et arts depuis 1789 jusqu’ d ce jour (1809), De koepokinenting getoetst aan het gezond verstand (1812), Conspeetus materiae medicae in usum auditorum (1817); Lofrede op Hermanus Boerhaave (1819), Élementa pathogeniae (1825), Briefwisseling van mr. W. Bilderdijk met prof. Kesteloot (1842).
