(vicomte) fransch minnedichter, geb. 6 Febr. 1753 op het eiland Bourbon, kwam als kind naar Frankrijk, trad in den militairen stand, bezocht 1773—75 zijn vaderland en bezong daar zijn liefde tot een jonge creoolsche in zijn teedere Poésies érotiques (1778) vol zinnelijken gloed. Hij verliet den militairen dienst 1788 en woonde in de nabijheid van Parijs te Feuillancourt als beminnenswaardig sensualist, door zijn trjdgenooten gevierd als de dichter, die de poëzie van den „Bel-esprit” tot de natuur terugbracht.
Hij werd 1803 lid van het Instituut en overl. 5 Dec. 1814 te Parijs. Van zijn frivole comische epen is het geestigst en volmaaktst La guerre des diewx anciens ei wiodenies (Parijs 1799 en meerm.). Van gelijksoortigen inhoud, maar van minder poëtische waarde, zijn IjC paradis perdu en Les galanteries de la Bible, die met de Déguisements de Vénus als Portefeuille volé (1805) gezamenlijk gedrukt, doch door de politie verboden werden. Zijn werken verschenen in 5 dln. Parijs 1808, in 3 dln. ald. 1827. De nieuwste uitgave der Poésies complètes verscheen 1887.
