duitsch spraakvorscher, geb. 10 Maart 1780 te Elbing, werd 1824 hoogleeraar te Koningsbergen, doorzocht 1825—27 met ondersteuning der regeering de bibliotheken van Duitschland, Frankrijk, Zwitserland en Italië, hield zich sinds 1830 geheel met wetenschappelijke studiën bezig en overl. 18 Oct. 1841. Zijn hoofdwerk is de onpractisch naar de wortels der woorden gerangschikte, echter nog door geen betere vervangen Althochdeutsche Sprachschatz (6 dln., Berk 1835 —43, met een alphabetischen index van Massman, 1846).
Verder: Die hochdeutschen Präpositionen (Koningsb. 1824), en het verzamelwerk Diutiska, Denkmäler deutscher Sprache und Litteratur aus alten Handschriften (3 dln. Stuttg. ^ 1826—29).
