Cycladen

betekenis & definitie

(Kringsgewijs liggende eilanden). Eilandengroep in de Egeïsche zee, dgor de Ouden aldus geheeten, omdat zij nagenoeg een kring rondom het heilige eiland Delos vormden; de buiten dezen kring gelegen eilanden werden met den naam Sporaden (Verstrooid liggende eilanden) aangeduid; beide namen zijn ook later in gebruik gebleven. Tegenwoordig vormen de C. een afzonderlijk nomos (provincie) van het koninkrijk Griekenland, dat in de zeven eparchiën of districten Andros, Tinos, Syros, Kea, Milos, Naxos en Thira is verdeeld, een oppervlakte beslaat van 2695 km.2, en 132,000 inw. telt; hoofdstad is Hermupolis, op het eiland Syros. De C. bestaan meest uit gneis en glimmerschiefer, waartusschen hier en daar ook graniet en vulkanische gesteenten optreden; het zijn allen rotseilanden; het hoogste punt is de Ozia, op Naxos (1003 m ) Wegens hun vruchtbaarheid en heerlijk klimaat roemde de oudheid ze als de „paarlen van Hellas”, een benaming die zij gaandeweg verloren; thans zijn velen der C. geheel ontbloot van boomgroei, daardoor ook waterarm, kaal en verschroeid; niettemin leveren zij nog steeds wijn, olie, katoen, zijde, zuidvruchten, honig enz. De brandende zomerhitte wordt door de zeewinden getemperd, en de C. zijn nog steeds als in de oudheid de geliefkoosde verblijfplaats van menigten trekvogels. De bewoners, waarin het grieksche type zuiverder is bewaard gebleven dan onder de vastelandbevolking, vinden hun hoofdmiddel van bestaan in den handel, die door de voortreffelijke havens zeer wordt begunstigd. Ten opzichte van hun ligging onderscheidt men onder de C. vier groepen: een oostelijke, westelijke en middengroep en een westelijke zijgroep. De voornaamste onder de oostelijke, die als insulaire voortzettingen der gebergten van Eubea zijn te beschouwen, zijn: Andros, Tinos (Tenos), Mykonos, Mikra en Megali Dilos (Delos en Rhenaea), Naxia (Naxos), en Amurgo (Amurgos), onder de westelijke, alle voortzettingen der gebergten van Attika: Kea of Tsia (Keos), Thermia (Kythnos), Seriphos, Siphenos (Siphnos), Sikinos, Santorini (Thera); tot de middelgroep behooren: Giura (Gyaros), Syra (Syros), Paros, Antiparos (Oliaros), Nio (Jos), Anaphi (Anaphe), en tot de 'westelijke zijgroep: Milos (Melos), Kimolos of Argentiera, Polykandros (Pholegandros). Zie ook Archipelago en de afzonderlijke eilanden.