Gepubliceerd op 20-01-2021

Curtius

betekenis & definitie

1) Mettius of Mettus, uit een oorspronkelijk, althans patricisch geslacht, wordt de eerste dezer familie genoemd. Hij was een Sabijn, streed na den sabijnschen maagdenroof met zijn landslieden tegen de Romeinen, waarbij hij in een moeras geraakte, waaruit hij ternauwernood ontkwam; na de verzoening met de Romeinen vestigde hij zich te Rome.

2) M. Curtius, een moedig jongeling, wierp zich in ’t jaar 362 v. C. in een op het forum gapenden kuil, die daar waarschijnlijk door een aardbeving ontstaan was, en door niets, hoe veel aarde er ook in werd geworpen, scheen gedempt te kunnen worden. Op een fraai opgetuigd paard de kostbaarste schatten bij zich dragende, stortte hij zich er in om volgens eene godspraak den toorn der góden te verzoenen. De gapende diepte sloot zich terstond boven zijn hoofd.
3) C. Curtius, in 445 v. C. Consul, die met zijn ambtgenoot M. Genucius Augur. de voorstellen van den volkstribuun Canulejus hevig bestreed.

< >