De godsdienst die Jezus in Christus (zie aldaar) den Christus of gezalfde Gods erkent; de naam C. werd het eerst gebruikt te Antiochië (Hand. II: 26).
De antwoorden op de vraag naar het wezen des christendom s luiden zeer verschillend. Dat der rechtzinnigheid luidt van oudsher ongeveer: Het christendom omvat alles wat het nieuwe testament van God en goddelijke dingen leert; God is uit den hemel nedergedaald, heeft de gedaante van een mensch aangenomen, is voor ons aan het kruis gestorven, ten derden dage verrezen, en heeft door zijn menschwording en dood de zondige menschheid met zich verzoend; de verkondiging van dit verlossingswerk, en van alles wat wij nog daarenboven tot onze zaligheid moeten gelooven, staat met onbedriegelijke juistheid . in de heilige schrift te lezen, die door God aan heilige mannen is ingegeven ; christen is alleen wie zijn denken en willen aan de uitspraken der heilige schrift onderwerpt en wie vasthoudt aan Gods genade die ons om Christus’ Moedigen zoendood al onze zonden vergeeft. — Dat van het rationalisme: De godsdienst die Christus heeft geleeraard, is de godsdienst der rede; God, deugd en onsterfelijkheid zijn zijn ware bestanddeelen: deze godsdienst was weliswaar ten allen tijde die van alle verstandige lieden, van Socrates zoowel als van Christus, en de geest die in het christendom leeft is wel eigenlijk zoo oud als de wereld, maar Christus heeft nadrukkelijker dan iemand dezen godsdienst verkondigd, en door zijn leer en leven volkomen bevestigd.
