van Camirus, op het eiland Rhodus: blijspeldichter te Athene, omstr. 380 v. Chr., de eerste die aanstootelijke liefdes-tooneelen in zijn stukken bracht, volgens Suidas.
In een der werken van Euripides had hij in de zinsnede: Zij, de natuur, die zelve geen tvetten erkent, wilde het aldus het woord natuur (phusis) vervangen door stad (polis); naar aanleiding dezer satire op de in Athene heerschende willekeur werd hij gevangen genomen en tot den hongerdood veroordeeld, dien hij te Athene onderging.
