duitsch schrijver, geb. te Berlijn in 1779. Na herhaalde reizen ging hij naar Weenen, waar hij in 1805 tot de r.-kath. kerk overging.
Vervolgens begaf hij zich naar Dresden, waar hij, evenals later te Berlijn en te Weenen, voorlezingen hield over wijsgeerige, staatkundige en aesthetische onderwerpen. Na meerdere betrekkingen bekleed te hebben, stierf hij in 1829 te Weenen als hofraad bij de staatskanselarij. Onder zijn historisch-staatkundige schriften zijn de besten: Vorlesungen über die Deutsche Wissenschaft und Literatur (Dresd. 1806), Die Elemente der Staatskunst (Berl. 1809, 3 dln.), Theorie der Staatshaushaltung (Weenen 1812, 2 dln.), Ncthwendigkeit einer theol. Grundlage der Staat swissenschaften (Leipz. 1819).
