WANHOPEND - (-er, -st), WANHOPIG, bn. (-er, -st), zonder hoop meer, in vertwijfeling : wanhopig worden, zijn; wat uit wanhoop geschiedt: een wanhopig besluit; waarvan niets goeds meer te wachten is : de zaken staan er wanhopig bij.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
