VREES - (in hoog. st.) VREEZE, v. (vreezen), angstig gevoel voor iets dreigends : gegronde, ongegronde vrees hebben, waarvoor men gronden, geen gronden heeft; vrees koesteren, vrees hebben ;
— schrik: de vijanden verspreidden vrees en schrik, angst en vrees; vrees voor spoken, voor onweer; hij liet het uit vrees, omdat hij vreesde ;
— kinderlijk gevoel waarbij men bang is. iem. ongevallig te zijn: het kind liet het uit vrees voor zijne ouders ;
— (spr.) de vreeze des Heeren is het beginsel der wijsheid.
