VORK - v. (-en), werktuig, van twee of meer tanden voorzien om iets aan vast te steken en omhoog te brengen : dit eet men met eene vork; het hooi met eene vork omhoogsteken ;
— mestvork ; drietand;
— (spr.) hij weet hoe de vork in den steel zit, hij weet wat er van de zaak is. VORKJE, o. (-s), kleine vork; kleine hoeveelheid die men te gelijk aan de vork steekt: neem een vorkje sla.
