VERSTOMMEN

betekenis & definitie

VERSTOMMEN - (verstomde, heeft en is verstomd), doen zwij gen : die woorden schenen hem te verstommen; stom, sprakeloos worden : plotseling verstomde hij ; (fig.) verstomd, hoogst verbaasd staan: gij zult er verstomd over staan. VERSTOMMING, v. het verstommen ; plotselinge sprakeloosheid ; (fig.) hoogste trap van verbazing.