VERMOEIEN - (vermoeide, heeft vermoeid), afmatten, moede maken: de wandeling heeft hem vermoeid; zulk werk vermoeit den geest;
— vermoei u niet te veel, span u niet te veel in ; het gezicht, de oogen vermoeien, verzwakken; (fig.) tot last zijn. VERMOEIING, v. (-en), het vermoeien; afmatting.