Theorie - v. (-ën), geheel der grondregelen (eener wetenschap): theorie der rekenkunde, der muziek;
— wij hebben theorie, les in de theorie, in tegenstelling met de practijk; theorie en practijk moeten in voortdurende wisselwerking staan;
— beschouwing : theorie van het licht; het zijn nog maar theoriën, louter beschouwingen, nog niet met feiten bewezen.
