Rekbaar - bn. (-der -st), gerekt kunnende worden, elastisch: goud is rekbaarder dan zilver;
— (fig.) eene rekbare bepaling, niet zeer juist omschreven, zoodat men de beteekenis ervan wat meer of minder omvangrijk kan nemen; dat wetsartikel is zeer rekbaar;
— hij heeft een rekbaar geweten, neemt het zoo nauw niet met hetgeen zedelijk geoorloofd is of niet.