Redengevend - bn. met aanwijzing van de oorzaak, van de beweegredenen;
— (taalk.) redengevend zinsverband bestaat tusschen twee nevengeschikte zinnen, die gedachten inhouden, welke zich tot elkander verhouden als oorzaak, reden of grond tot gevolg of gevolgtrekking:
— redengevende zinnen, bijzinnen die de oorzaak, reden of grond uitdrukken van de gedachten, in den hoofdzin vermeld;
— redengevende voegwoorden, die het redengevend zinsverband uitdrukken.