Organisch - bn. van organen of werktuigen voorzien, bewerktuigd: de organische en anorganische wezens;
— tot de organen behoorend: een organisch gebrek, een gebrek, dat in den bouw of het gestel van het lichaam zit;
— organische stof, stof waaruit de planten en dieren samengesteld zijn:
— organische lichamen, bewerktuigde: planten en dieren;
— organische zuren, zuren, door planten of dieren afgescheiden of daaruit bereid;
— organische scheikunde, die zich bezighoudt met do zelfstandigheden die in het dierlijk of plantaardig organisme voorkomen;
— een organisch geheel, wat een goed georganiseerd geheel uitmaakt.
